Narrowcasting en Digital Signage

Narrowcasting wordt door velen gezien als een zeer jong medium dat zich nog bevindt in een evolutiefase. Als men het heeft over narrowcasting, dan doelt men vaak op de digitale reclameschermen die men tegenwoordig overal ziet in winkels of openbare ruimtes. Men heeft het hierbij echter in werkelijkheid over Digital Signage. Narrowcasting wordt de laatste jaren vaak onterecht als synoniem gebruikt voor Digital Signage, en vice versa. Narrowcasting in de meest brede zin van het woord bestaat dan ook veel langer dan veel mensen denken. De term narrowcasting werd voor het eerst gebruikt in 1968 door Joseph Licklider, een wetenschapper van het Amerikaanse MIT, en is in feite het tegenovergestelde van broadcasting. Waar het er bij broadcasting om gaat om vanuit één zender een groot aantal ontvangers tegelijkertijd met een generieke boodschap te bereiken, draait het er bij narrow casting om op de juiste plaats en op het juiste moment, de juiste boodschap bij de juiste doelgroep over te brengen.

Traditionele narrowcasting

Bij narrowcasting is de communicatieboodschap dus veel preciezer gericht op de consument, die tot een veel nauwere doelgroep behoort dan in het geval van broadcasting (vandaar dan ook de “narrow” in narrow casting). Deze vorm van communicatie vindt men vooral in de retail, maar bijvoorbeeld ook in de horeca, bij banken, evenementen of bij productiebedrijven. De traditionele vorm zijn printadvertenties, waarbij men kan denken aan bijvoorbeeld posters in winkels en in het openbaar vervoer, maar ook abri’s op straat. Deze vertonen afwisselend nieuws en commerciële boodschappen. Deze uitingen worden ook wel als vormen van “signage” (letterlijk vertaald: bewegwijzering) beschouwd. Over het begrip signage wordt gezegd dat het werd gepopulariseerd in de periode van 1975 tot 1980.

Narrowcasting tegenwoordig

Narrow casting zoals het tegenwoordig steeds meer is te zien, namelijk in de vorm van Digital Signage, werkt met audiovisuele displays (deze kunnen zijn lcd, led of plasmaschermen) die content vertonen dat – gericht op een specifieke doelgroep – op maat wordt gemaakt en voortdurend wordt geüpdatet. Belangrijke technologische ontwikkelingen in de afgelopen twintig jaar, zoals de opkomst van het internet, hebben Digital Signage zoals we dat nu kennen mogelijk gemaakt. Het updaten van content gebeurt hierbij immers vanuit één centrale plek, iets dat mogelijk wordt gemaakt door breedband internetverbindingen. Daarnaast heeft de sterke opkomst van plasmaschermen, die in de laatste tien jaar ook nog eens sterk in prijs daalden, narrowcasting pas écht populair gemaakt. Door de vaak kleine afmetingen van plasmaschermen zijn ze overal te plaatsen en kan de zender van de narrowcasting boodschap zijn publiek op veel plaatsen tegelijkertijd bereiken. Digital Signage is dan ook tegenwoordig op veel meer verschillende plekken aanwezig dan vroeger. Niet alleen op het internet komt u commerciële of informerende boodschappen tegen die specifiek op u zijn gericht, maar ook op plaatsen waar men vaak staat te wachten, zoals bij liften, of waar wachtrijvorming ontstaat, zoals bij tankstations. Daarnaast, de wereld van Digital Signage is tegenwoordig voortdurend aan verandering onderhevig. Steeds nieuwere technologieën, zoals touch screens of nieuwe gps systemen die continu de content aanpassen, maken interactieve narrowcasting mogelijk en het gebruik van iets als 3D in narrowcasting is iets dat we in de toekomst zeker nog vaker terug gaan zien.